نقد office space 1999 Mick LaSalle

نقد Mick LaSalle بر فیلم فضای اداره

نمره منتقد: 3/4 

متن نقد

"محیط اداره" طنازی راجب فرهنگ اداره های آمریکاست، که البته چندان محبت آمیز نمی باشد. اگر طنز را از فیلم بگیرید کاملا خستگی کارکنان را از وضع موجود درک می کنید، کارفرمایان بد هستند و شرکت های بی پروا،ابتدا احساسی و سپس مالی آنها را شکنجه می کنند. 

همانند فیلم Clockwatchers ((این فیلم با "فضای اداره" بسیار متفاوت است با فقط یک دیدگاه مشترک)) "فضای اداره" هم توسط یک بازمانده روایت می شود! نویسنده و کارگردان فیلم "مایک جاج" خود به مدت یک سال در ادارات مشغول کار بوده است که از این رو به خوبی با مشکلات و زبان محاوره ای آنجا آشنایی داشته است.

هنگامی که پیتر (رون لیوینگستون)، یک برنامه نویس کامپیوتری، یک اشتباه کوچک را انجام می دهد، نه تنها یک رئیس، بلکه چند تن از آنها اشتباهاتش را به او گوشزد می کنند، همه آنها در مورد اصلاح کردن او آرام اما متفاوت هستند. تنوع عجیب و غیر عادی آنها نشان می دهد که همه آنها آموزش های مدیریتی داشتند، اما آنها تنها وانمود می کردند که فقط مراقب اوضاع هستند.

گری کول یکی از آن رؤسای خوش لباسی است که پورشه سوار می شود و هیچوقت صدای خود را بالا نمیبرد. جان مک گینلی و پال ویلسون نقش دو مشاور را بازی می کنند که اسم هر کدام باب و وظیفه آنان کاهش هزینه ها بوسیله اخراج کارکنان است! آنها در ظاهر شگفت انگیز و سرحال هستند اما از درون مرده اند.

آنچه جادج ارائه می دهد فساد فرهنگی ادارات آمریکاست که از هرگونه مهربانی ، فردیت و ارزش های انسانی به دور است. رون لیوینگستون به خوبی نقش پیتر یک کارمند جوان را بازی می کند که تصورات او از خوشبختی موجب بدبختی اش شده است. در سکانسی او از یک روان شناس می خواهد جوری او را هیپتونیزم کند که دیگر از بودن در محل کارش آزرده خاطر نشود. او نمی فهمد بقیه همکارانش چرا بدون اسنکه هیپتونیزم شوند از کارکردن خسته نمی شوند.

دید طنز آلود جاج ، پیتر و دوستانش را درون اتاقک هایی جدا از هم با دیوارهای کوچک و بی سر و تهی قرار می دهد که هرج و مرج و سر و صداهای محل کارشان زندگی روزمره آنها را مختل کرده است.

در کل، حس عجیب جاج از مضحک بودن وضع موجود در ادارات، به خوبی او را  در ساخت فیلم کمک کرده است و شما را عصبانی و در عین واحد می خنداند.